Uitvoering, implementatie en bekostiging
De rechter besluit welke vorm van gedwongen zorg ingezet kan worden. Daarbij wordt gekeken naar de benodigde zorg en is er aandacht voor maatschappelijke participatie van de patiënt. Ook wordt, zo veel mogelijk, rekening gehouden met de rol en inbreng van familie en naasten. GGZ Nederland vindt dit goede ontwikkelingen en een verbetering ten opzichte van wetgeving zoals we die nu kennen. Toch zijn er wel zorgen over de invoering. Allereerst de vraag wanneer dit gebeurt. De Wet verplichte ggz vraagt actie van ggz-organisaties, het openbaar ministerie, gemeenten, de politie en anderen. Het betekent onder andere bijscholing van personeel, nieuwe regionale samenwerkingsafspraken, en aanpassing van ICT-systemen. Al die partijen en organisaties moeten zich daarop voorbereiden. Het is daarom reëel de wet niet eerder dan 2020 in werking te laten treden. Ook kost de uitvoering van de Wet verplichte ggz miljoenen en is het nog niet duidelijk wie deze kosten gaat dragen. Of hoe groot de extra administratieve lasten voor zorgaanbieders worden.
Betere zorg
GGZ Nederland hoopt tijdens de behandeling van de wetten over gedwongen zorg (naast de Wet verplichte ggz worden ook de Wet Zorg en Dwang en de Wet forensische zorg besproken, die helpt bij een betere aansluiting van forensische zorg op reguliere ggz) op antwoorden op dergelijke vragen. En op afspraken om de uitvoering en implementatie vorm te geven en de effecten van de wet vanaf het begin goed te monitoren. We willen namelijk dat de wet bijdraagt aan waar we op hopen: betere zorg voor patiënten.
Bron: GGZ Nederland