Dat blijkt uit een gezamenlijk onderzoek van Patiëntenfederatie Nederland, MIND en Ieder(in).
Het aanvragen van zorg en ondersteuning is vaak een moeizaam proces. 42% van de aanvragers is ontevreden over de deskundigheid bij de gemeente. En 40% is ontevreden over de bejegening. Ruim een derde van de mensen zegt dat aan hen niet is gevraagd welke hulp ze nodig hebben.
Geen passende zorg of ondersteuning
Het overgrote deel van de aanvragers krijgt uiteindelijk wel zorg of ondersteuning. Maar daar zijn ze lang niet altijd tevreden mee. 43% vindt dat de ondersteuning niet (altijd) past bij de zorgvraag. Dit geldt het vaakst voor het vinden van een woning of woonplek. Ook over de aanpassing van een woning zijn veel mensen ontevreden.
Illya Soffer, directeur van Ieder(in): “Dit betekent dat veel mensen op een plek wonen die niet goed past bij hun aandoening. Zelfstandig leven is dan lastig. Gemeenten schieten hier duidelijk tekort, want ze hebben juist de opdracht om zelfstandig leven mogelijk te maken.”
Jeugdzorg: in 25% van de gevallen is de zorg er niet
Ook de jeugdzorg komt uit het onderzoek als knelpunt naar voren. Bij de mensen die een beroep doen op jeugdzorg krijgt slechts de helft op tijd de zorg die nodig is. 31 procent geeft aan dat de zorg lang niet altijd beschikbaar is, terwijl een kwart zegt dat de gevraagde zorg er nooit is.
Marjan ter Avest, directeur van MIND: "Gemeenten en politieke partijen, geef zorg aan kinderen en jongeren met een psychische en of verstandelijke beperking de komende jaren topprioriteit. Screen de wachtlijsten, bel ouders en ga proactief op zoek naar oplossingen. In uw gemeente, of in een gemeente vlakbij. Laat kinderen niet langer wachten en voorkom dat zij in een crisissituatie terecht komen. Regel uw doorzettingsmacht."
Onafhankelijke cliëntondersteuning niet beschikbaar
Als je aangewezen bent op zorg en ondersteuning door de gemeente heb je recht op onafhankelijke cliëntondersteuning. Van de bijna 2400 mensen die hulp vroegen bij de gemeente heeft 29% gebruik gemaakt van zulke ondersteuning. Daar staat tegenover dat 33% graag ondersteuning had gekregen, maar niet heeft gehad. Zij wisten niet dat ze er recht op hadden en zijn daar ook niet op gewezen door de gemeente.
Medezeggenschap
Datzelfde beeld doet zich voor bij de inspraak in het gemeentelijk beleid ten aanzien van zorg en ondersteuning. Een grote meerderheid van alle deelnemers aan het onderzoek vindt inspraak in het beleid belangrijk. Maar slechts een vijfde van hen doet mee aan inspraak. Van de groep die actief is, zegt een meerderheid dat de gemeente niet naar hen luistert.
Directeur Dianda Veldman van de Patiëntenfederatie: “Gemeenten moeten serieus kijken naar wat mensen nodig hebben. Luister naar je inwoners en biedt maatwerk. Geef zorg die aansluit op de vraag van mensen. Maar als je dat wilt doen, moet je wel weten wat mensen willen.”
Lees verder
Lees het rapport Meldactie Gemeenteraadsverkiezingen en de bijlage bij het rapport.
Bron: wijzijnmind.nl