Christel deelt haar ervaringen als begeleider: "Eén van de kamers in mijn huis, voorheen meer een rommelhok, heb ik omgetoverd tot werkkamer. Ik werkte in het begin van de coronatijd vooral thuis en kreeg via videobelgesprekken en rapportages mee hoe het met cliënten ging. Hierbij las ik soms terug dat een cliënt een hele week niet in spanning zat of overprikkeld geweest was. Terwijl dat daarvoor wel anders was. Hierdoor besef ik me dat voor sommige mensen deze rustigere periode prettig werkt. Maar je mist natuurlijk wel de nabijheid en het schouderklopje: die kun je een cliënt via een videobelgesprek niet geven. Daarom gingen we met de mensen die behoefte hadden aan fysiek contact op 1,5 meter afstand wandelen."
Contrast
"Ik heb enerzijds cliënten begeleid die tijdens de lockdown periode minder prikkels ervaarden waardoor uitstapjes buitenshuis makkelijker werden. Het was rustiger op straat en in de winkels. Hierdoor konden cliënten rustig hun boodschappen doen. Waar sommige cliënten voorheen overprikkeld terugkwamen was dit nu minder aan de orde. Anderzijds waren er cliënten die meer moeite met de situatie hadden. Doordat de structuur en houvast weg vielen en zij niet meer naar dagbesteding konden. Bij deze cliënt hebben we op afstand de dagbestedingsstructuur vormgegeven. Eén van de cliënten ging in zijn eigen appartement aan de slag met schilderen en muziek maken. Iets wat hij normaal tijdens de dagbesteding doet. De vraag was nu hoe kunnen we de structuur van dagbesteding in huis halen? Dit kon mede dankzij de Ribw spullen die op de BW-locaties werden gebracht en de eigen spullen van de cliënten."
De kunsttafel
"Het leuke was dat cliënt Wim zelf met een schema kwam. Hij had veel aan de structuur op dagbesteding en bedacht hoe hij deze structuur ook in zijn woning kon vormgeven. Het schema heeft hij mij gemaild, uitgeprint en opgehangen. Zijn eettafel werd de kunsttafel. Via YouTube ging Wim aan de slag met verschillende schildertechnieken. Wat hem normaal met dagbesteding geleerd werd zocht Wim nu zelf op. Op maandag, donderdag en vrijdag ging hij trouw schilderen om 10 uur en een bakje koffie drinken om 11 uur. Dit doen ze tenslotte ook bij de dagbesteding. Naast het schilderen maakt Wim muziek. Vandaar dat in zijn dagschema muziekmomenten, rustmomenten en lunchmomenten staan. Wim neemt zijn eigen muzieknummers op, schrijft teksten en speelt gitaar. Vervolgens gaat hij net zolang “klooien” met samples tot er een compleet nummer ontstaat. Als hij nieuwe liedjes heeft gemaakt laat hij deze altijd vol trots aan mij horen."
Luisteren op afstand
"Ik mis het face-to-face contact wel. Ik ben me er bewust van geworden hoe belangrijk dit is. Je kan hieruit zoveel afleiden: de mimiek, de leefomgeving en de stemming van de cliënt. Je staat letterlijk naast iemand. Als iemand in een verdrietige of neerslachtige emotie zit, kun je die emotie op afstand moeilijker delen. Je kunt wel zeggen dat je meeleeft maar dat is niet altijd voldoende. Het komt anders binnen via videobellen dan dat je er letterlijk bent en een arm op iemand zijn schouder legt. Cliënten vinden het fijn om zich gehoord en gesteund te voelen."
Een frisse neus
"Daarnaast heb ik gemerkt hoe belangrijk bewegen is. Ik ben wel iemand die haar beweging nodig heeft en niet graag op één plek zit. De muren vlogen me soms aan wanneer ik continu in mijn hokje achter mijn laptop zat. In de coronatijd merkte ik wel hoe belangrijk dit ook voor andere mensen is. Ook qua concentratie en focus is het fijn om vaker naar buiten te gaan. Ik ga nu we weer huisbezoeken doen meer lopend naar afspraken. Dit geeft mij energie naast het zitten binnen bij de cliënten. Even mijn hoofd leegmaken en een frisse neus halen: op naar de volgende cliënt!"
* de naam van de cliënt is fictief