Dick is al enige tijd cliënt bij RIBW AVV. Hij gaat dagelijks naar het Kunstportaal om hier zijn eigen kunst te maken samen met zijn begeleider Lynke. Lees hier wat Kunstportaal voor Dick betekent, wat hij tijdens de coronatijd vooral gemist heeft én welk bijzonder kunstwerk hij op de foto vasthoudt.
Wat Kunstportaal voor Dick betekent?
Sinds de opening in 2010 gaat Dick dagelijks naar Kunstportaal. De structuur, waardering en positiviteit die hij hier krijgt vindt hij belangrijk. Zo vertelt hij: “Er is altijd iemand aanwezig die mij een helpende hand biedt. Lynke kan mij, met haar achtergrondstudie aan de kunstacademie, bijvoorbeeld veel over kunst leren. En de creativiteit wordt verder aan mij overgelaten. Er is ruimte om te zijn wie ik ben. Ik creëer hierdoor kunst waar ik zelf trots op ben. Ik ben vanwege mijn depressie erg gevoelig voor omgevingssferen. Negatieve mensen trekken mij naar beneden, maar bij Kunstportaal heb ik positieve mensen om mij heen waaraan ik mij kan optrekken. Een glimlach bijvoorbeeld zorgt er al voor dat ik mij gewaardeerd voel”. Dick en Lynke ruilen ook onderling kunstwerken: “Verkopen doen we niet, maar ruilen wel. Ik maak een beeld wat zij bijvoorbeeld geeft aan haar vader, die architect is. Ik heb ook een schilderij van haar thuishangen.”
Omgang met depressie en kunst
Dick beschrijft de verandering die Kunstportaal als dagbestedingsplek biedt in zijn omgang met depressie: “Mijn blikveld is nu groter dan alleen mijn slaapkamer. Voorheen lag ik veel op bed, at ik weinig en was mijn enige uitstapje: de supermarkt. Kenmerkend aan mijn depressie is ook: het vooruitschuiven en denken dat doe ik morgen wel. Maar bij Kunstportaal word ik getriggerd om juist vandaag dingen op te pakken. Nu zet ik kleine stappen en bouw ik aan mijn ontwikkeling. Ik interesseer me weer meer voor het leven.” Toen Dick op 16 maart, hij weet het nog precies, te horen kreeg dat Kunstportaal vanwege corona tijdelijk dichtging werd hij even moedeloos: “Ik wilde wel boos worden maar wist niet op wie. Dus ik vulde mijn tijd op met tekenen. Dit ging even goed, maar dit kan ik natuurlijk niet 24 uur per dag blijven doen. Ik ging weer meer op bed liggen, minder ondernemen en mijn conditie ging eruit. Ik heb een stemmingsmeter van 0 tot 10. Mijn stemming zat rond de 4 toen Lynke mij tijdens de coronaperiode belde en vroeg hoe het ging. Ik zat in een neerwaartse spiraal. Maar Lynke zei dat Kunstportaal binnenkort, weliswaar met anderhalve meter afstand, weer openging. Ze vertelde dat ze er dan weer voor mij kon zijn. Dit voelde als een zonnestraal op een donkere dag."
Hebzucht
Een kunstwerk is voor Dick nooit af. Hij ziet altijd elementen die mooier gemaakt kunnen worden, of nog beter gepolijst. Vorig jaar maakte hij het kunstwerk Hebzucht, dat net als een virus om zich heen grijpt. Waarover Dick vertelt: “Ik blik altijd terug op mijn eigen leven. Wat heb ik gedaan? 14 jaar keihard gewerkt in een textielfabriek. Ik begon in 1960, draaide dubbele diensten en verdiende 35 gulden per week. Toen ben ik in een garage gaan werken en mocht ik helpen met het oppoetsen, roestvrij maken en verhelpen van mankementen met auto’s. Ik werd van ongeschoolde arbeider ineens iemand met kapitaal. Ik kocht een huis en bouwde mijn eigen kapitaal, maar werd hier niet gelukkiger van. Iedereen zoekt geluk, warmte en liefde en die vind je in wat je voelt maar niet wat je bezit. Hebzucht is als een virus waar mensen nooit genoeg van hebben. Met in het kunstwerk de glunderende ogen die altijd meer willen en zich afvragen kom ik iets te kort of kan ik meer krijgen?”
De Art Brut Biënnale
“2 jaar geleden gingen Lynke en ik naar de openingsavond van de Art Brut Biënnale in Hengelo. Hier worden kunstwerken vanuit heel Europa geëxposeerd. Ik kreeg tijdens deze tentoonstelling een eigen werkplek en kon hier ter plekke bezig met mijn kunst. De tentoonstelling duurde 10 dagen. Waarin ongeveer 17.000 mensen voorbij kwamen. Ook kinderen kwamen langs om mijn kunstwerk te bekijken. Zij mochten vervolgens meehelpen bijschaven, polijsten en poetsen. Dat vonden zij geweldig. Hier heb ik ook Elvira ontmoet. Zij is kunsthistorica en reist heel Europa af naar exclusieve en authentieke kunst. Vorig jaar werd er in de kerk van Utrecht een ander kunstwerk van mij tentoongesteld. Er waren namelijk 400 inzendingen en 39 waren geselecteerd voor de eindronde. Ik heb niks gewonnen hoor, daar gaat het niet om. Maar alle werken die hier hingen waren ontzettend goed. Ik kreeg een mooie reactie van de directie van het museum. Elvira blikte terug op inspirerende kunstenaars van Michelangelo tot heden. Tot mijn grote verbazing zat ík daar ook tussen. Ik had ooit een tekening gemaakt die Elvira mooi vond en zij liet mijn tekeningen zien!” vertelt Dick vol enthousiasme en ongeloof.
“Ik creëer kunst waar ik trots op ben.”
Dick met zijn kunstwerk: Hebzucht.
