Wanneer je de woning van Bert binnenkomt, waan je je direct in een museum. Overal waar je kijkt zie je bijzondere schilderijen, beelden of andere prachtige objecten. Van een opgezette vogel of twee hondenbeelden, je kijkt je ogen uit!
Bert woont nu vijf jaar in zijn appartement aan de Sint Janskerkstraat. Hij vertelt: “Ik ben hier heel blij. Ik heb hier mijn eigen leven maar het wonen hier geeft mij heel veel veiligheid. Als ik zelfstandig zou wonen, zou ik dat niet prettig vinden. Hier voel ik me veilig en dat is heel belangrijk voor mij.”
Tijdens het gesprek schuiven begeleider Timo en gastvrouw Anita ook aan. Ook zij genieten van het enthousiasme van Bert als het om zijn mooie spullen gaat. Bert: “Ik zie mijn begeleider Timo vaak, maar ik heb ook veel ondersteuning van gastvrouw Anita. Zij helpt mij graag en vooral bij de huishoudelijke dingen.’’
Weer wat nieuws
Anita is sinds vijf jaar betrokken als gastvrouw bij Bert en dat is nooit saai. Anita vertelt lachend: “Bij Bert weet je nooit wat voor nieuws je nu weer aantreft in huis.’’ Bert: “Ik ben altijd overal in mijn huis bezig, dan begin ik in de woonkamer aan iets en vervolgens kom ik in de keuken en ga ik daar verder. Overal liggen dan spullen. Anita: “Samen bekijken we wat voor puinhoop hij er van maakt en dan gaan we samen opruimen.’’ Bert vult haar aan: “Een opgeruimd huis is toch wel fijn, heb ik gemerkt, dat geeft ook meer rust.’’
Pareltjes uit het grof vuil
Hoe komt Bert toch aan al die bijzondere spullen? Bert: “Dat komt vanuit mijn jeugd. Mijn moeder hield veel van beeldjes, frutsels en meubeltjes. Eens per maand mochten wij dan de straat op om te zoeken naar pareltjes in het grof vuil en dan kwamen we weer thuis met een bank. En dan moest de oude bank plaatsmaken voor een ander exemplaar. Toen mijn moeder overleed, hadden we zes grote vuilcontainers vol spullen. Dat zegt genoeg!”
Nu vindt Bert ook alle pareltjes op straat of op andere plekken. “Ik had eens twee Chinese vazen, maar ik zag in een winkeltje twee prachtige stenen beelden van honden die ik heel graag wilde hebben. Maar die waren heel duur en toen heb ik voorgesteld om de Chinese vazen te ruilen voor de beelden. Dit lukte! Die vazen waren veel meer waard, maar dat maakte me niets uit. Ik wilde per se die beelden hebben. En kijk ze eens staan!”
Anita vult aan: “De kelderbox van Bert staat ook vol, en we hebben de afspraak dat wanneer er iets nieuws komt, er eerst iets uit moet. Zo houden we het ook overzichtelijk!”
Maatje Snoopy
Wie ook een belangrijke rol speelt in het leven van Bert is hondje Snoopy. Bert: “Snoopy* is al 17 jaar en is echt mijn maatje. Toen het heel slecht met mij ging, had ik iets nodig want ik zat alleen maar thuis. Ik zocht een maatje. Niet zo’n ordinaire straathond hoor, ik wilde per se een Chihuahua. En daar was op een dag Snoopy, en hij heeft wel echt mijn leven gered, zo belangrijk is hij voor mij. Hij wordt ouder en is niet vervangbaar.
Op de vraag wat RIBW voor Bert betekent, antwoordt hij: “het geeft mij zoveel geborgenheid en veiligheid, ik wil hier niet meer weg! Dit huis, mijn spullen en mijn hondje: dat is mijn geluk.”
*Helaas is kort na het interview hondje Snoopy overleden.
