Lekker wonen en perspectief in je leven. Wat Gerrit Breeman (Volkshuisvesting) en Marjolein Foppen (gemeente Arnhem) betreft, heeft iedereen daar recht op. Ook mensen voor wie zelfstandig wonen even niet mogelijk is. Samen met RIBW AVV en andere organisaties zoeken ze naar mogelijkheden voor beschermd en begeleid wonen. “We moeten ons ondergeschikt maken aan een maatschappelijke opgave. Dat is heel spannend.”
“Iedereen verdient een eigen plek”, begint Gerrit. “Een veilige haven van waaruit je kunt deelnemen aan de samenleving. Wonen, een sociaal netwerk en leuk werk: dat zijn de drie dingen waar het om gaat.”Volgens de bestuurder is juist dat ‘wonen’ een knelpunt. “Het is heel druk op de woningmarkt en dat maakt de opgave niet makkelijk. Maar RIBW AVV heeft ons verleid om een goede woonomgeving mogelijk te maken. Bijvoorbeeld door af te spreken dat we snel plekken creëren buiten de regels van het verdeelsysteem om. En door mee te werken aan Buurtcirkels, zoals in Presikhaaf en De Laar in Arnhem.”Volgens Marjolein past die beweging precies bij de veranderingen in de zorg. “We moeten toe naar ambulantisering: zorg niet meer in de instelling maar thuis. Dan moet je je afvragen: wat hebben mensen nodig om beschermd thuis te kunnen wonen en hoe kun je dat midden in de wijk opzetten?”
Zicht op uitstroom
RIBW AVV loopt voorop als het gaat om begeleid en beschermd wonen in de wijk, vinden Marjolein en Gerrit. “Samen met Pro Persona heeft RIBW AVV uitgezocht hoeveel mensen op korte en lange termijn naar verwachting gaan uitstromen naar de corporaties”, licht Marjolein toe. “Zo weet iedereen waar we over praten. Dat vind ik heel waardevol.”Gerrit vult aan: “Zij hebben voor ons inzichtelijk gemaakt hoe belangrijk het is dat er plek is voor cliënten. Maar ook dat het enorm scheelt in de maatschappelijke kosten als mensen een plek in de wijk hebben.”
Gezamenlijkheid
Marjolein waardeert het dat RIBW AVV bereid is om stappen te zetten en de inzichten te delen met andere zorgaanbieders in de regio. “We zijn nu zo’n twee jaar bezig in de regio, hebben met elkaar de afspraak gemaakt om wonen in de wijk mogelijk te maken. Maar niet iedere organisatie is even ver. Dat is een spannende dynamiek.”Gerrit hamert op de noodzaak van gezamenlijkheid. “Het lijkt allemaal vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Organisaties moeten zich ondergeschikt maken aan de maatschappelijke opgave die er ligt. Samen afspraken maken, jezelf openstellen, je visie delen en dan aan de slag. Daarbij moet iedereen keuzes durven maken. Misschien ook om iets juist niet meer te doen. Ik ben ervan overtuigd dat instellingen door de juiste focus meer en betere zorg kunnen leveren: ‘kleiner groeien’, zoals we hier wel eens zeggen. Daar blijven we de komende jaren hard mee bezig.”
